Χελιδονίσματα

Ο Μάρτης ήρθε και μαζί του έφερε τα πρώτα δειλά δείγματα για τον ερχομό της άνοιξης. Χαρούμενοι και εμείς, θελήσαμε να τον υποδεχτούμε με τα κάλαντα της άνοιξης, τα χελιδονίσματα.

Τη Δευτέρα 4 Μαρτίου, οι μικροί μαθητές των Α΄ και Β΄ τάξεων με τη συνοδεία της εκπαιδευτικού Μουσικής κ. Φιωτάκη Ιωάννας, κρατώντας τη χελιδόνα τους γύρισαν από τάξη σε τάξη αλλά και στα γραφεία των εκπαιδευτικών φέρνοντάς μας το μήνυμα για τον ερχομό της άνοιξης.

Ήταν μια πολύ ευχάριστη νότα, που άνοιξε τις καρδιές μας και μας θύμισε κάποια ξεχασμένα πια στις μέρες μας έθιμα της εποχής.

Το τραγούδι της χελιδόνας

Xελιδόνα έρχεται 

απ’ τη Mαύρη θάλασσα

θάλασσα ν απέρασε

έκατσε και λάλησε.

Mώρ’ καλή νοικοκυρά

σέβα, έβγα στο κελάρι

φέρε αυγά σαρακοστιά

και σκοινιά πεντηκοστά

για να δέσομε το Mάρτη

και το τσιλιμπουρδάκι

κι αν δεν έχετε αυγά

παίρνομε την κλωσσαριά

να γεννάει, να κλωσάει

και να σέρνει τα πουλιά.

Λίγα λόγια για το έθιμο: Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα αρθρωτό ομοίωμα χελιδονιού, την «χελιδόνα», και τραγουδούν ένα είδος καλάντων, τα χελιδονίσματα. Το έθιμο της χελιδόνας, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας όπως Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη και Δωδεκάνησα.